Brrrrrrromo
Blijf op de hoogte en volg Lonneke, Vera, Wendy, Marieke
09 Juni 2015 | Indonesië, Semarang
Hoi trouwe lezers van ons magazine!
We zullen jullie weer eens lekker weer vermaken met onze avonturen. We zullen zoals gewoonlijk weer beginnen met onze stageavonturen. We zijn gewisseld van afdelingen, dus Lonneke en Marieke zitten nu op Alpha en Vera en Wendy op Etha. Ook mogen we weer een operatie aan ons lijstje toevoegen, namelijk een amputatie van een zwart geworden teen. Erg goor, maar interessant om te zien. We zullen de foto maar niet op de blog plaatsen, dus alleen op verzoek ;). Ook zijn Vera en Wendy een dagje mee geweest met de homecare van een verpleegkundige van Etha, die dit na haar nachtdienst nog even ging doen. We zijn bij enkele cliënten thuis geweest om te gore wonden te verzorgen. Super interessant om te zien hoe de thuiszorg hier er uit ziet. Ook hebben we nog snel een kijkje mogen nemen bij een Puskesmas, aankomende donderdag gaan we hier naar terug om een uitgebreider te kijken. Lonneke en Marieke zijn binnenkort ook aan de beurt voor de homecare. De komende weken gaan we een paar dagen meelopen op de ICU en de emergency room, hier zullen we zat heftige dingen tegen komen. We zijn al bijna klaar met onze leerdoelen en het einde is in zicht. Komende week gaan we nog een poster in de verpleegpost hangen over Decubitus en in de poli over Dengue Fever (bedankje aan Ray voor de hulp bij het vertalen).
In ons vorige blog hadden we verteld dat we naar de Bromo vulkaan zouden gaan vorig weekend. Dit hebben we helaas een weekje moeten verplaatsen, omdat Lonneke een Salmonella ei had gegeten op Karimunjawa. Dus hebben we dat weekend maar rustig aan gedaan. We zijn lekker gaan winkelen, zwemmen en hebben een massage gehad. We hebben ook nog even genoten van lekkere cocktails bij Sakapatat.
Afgelopen weekend was het dan eindelijk tijd voor ons langverwachte Bromo tripje. Donderdagavond hebben we de nachtbus richting Malang genomen. We hadden heerlijk veel beenruimte voorin, maar toen de karaoke muziek op 100 decibel aanging en de chauffeur dacht dat we drie rijbanen hadden (berm, weg, spookrijden) besefte we ons pas dat slapen er niet in ging zitten. We hadden ons lekker dik ingepakt, maar zelfs dit was niet bestand tegen de airco die op 16 graden stond… Eindelijk aangekomen konden we gelukkig al hotelkamers in, waardoor we ondanks de verbouwing in het hotel, nog wat uurtjes slaap in hebben kunnen halen. In Malang hebben we lekker de toerist uitgehangen en zijn we na wat kerk- en moskeebezoekjes beland bij een traditionele dans festival. We kwamen hier aan via de achteringang, maar vielen al direct op door onze blanke huid. Ondanks dat het poepie vol zat, belanden we binnen 10 minuten op de eerste rij van het VIP podium. Hier werden we volgestouwd met lekkernijen en werden er weer 100 telelenzen in ons gezicht geduwd. We hebben zelfs de krant gehaald. Het festival bestond uit een mix van traditionele dansen uit verschillende gebieden van Indonesië. Erg mooi en leuk om te zien! Daarna hebben we de eerste rij afbetaald met een hele fotoshoot met alle danseressen en de rest van het publiek en zijn we gouw weggesneakt. ’s Avonds hebben we lekker uitgegeten bij een iets te chique tent, waar we een krukje kregen voor onze tassen, de servetten op onze schoot werden gelegd en de Cola steeds werd ingeschonken. We voelden ons een beetje ongemakkelijk hoe wij daar zaten als een stel stinkende zwervers. De volgende dag werden we om 10 uur opgehaald om aan onze Bromo overnight tour te beginnen. We hadden een leuke gids die ons deze twee dagen meenam. Met een heerlijk busje reden we eerst naar de Singosari tempel, die midden in een woonwijk stond. Dit was wel even iets anders dan de Prambanan en Borobudur. Daarna reden we door naar de Sumberawan. De weg hierna toe was erg mooi. We liepen hier tussen de rijstvelden waar af en toe traditionele werkers voorbij kwamen. Tijdens onze wandeling kregen we de schrik van ons leven: een dikke spin van 20cm. Dit was wel even slikken, vooral toen we zagen dat er meer dan 5 zaten. Bij de tempel zelf werden we weer lastig gevallen door een journalist/fotograaf die na een kort interviewtje een fotoshoot van ons wilde houden. Weer een krantenartikel erbij… Daarna reden we door naar de grootste theeplantage van oost-java. Onderweg hiernaartoe werden zagen we dat de monsters van spinnen overal door het dorp heen boven de huizen hingen aan elektriciteitskabels. De theeplantage was leuk om een keer gezien te hebben. En de verse thee hebben we natuurlijk ook geproefd al was deze helaas iets te sterk. Daarna met mooi uitzicht door getuft naar Tosari village in de bergen. Daar kwamen aan in het mooiste hotel wat we tot nu toe hebben gehad: warme douche en lekkere bedden met warme dekens die we zeker nodig hadden in de kou van de bergen. Heerlijk om hier weer eens lekker onder te kruipen! Helaas was het nachtje maar van korte duur, want om drie uur moesten we paraat staan om de sunrise bij de Bromo vulkaan te gaan bekijken. Opgepropt in een Jeep in de stoet naar een berg bij de Bromo. Vanuit een uitzichtspunt hebben we de sunrise kunnen bekijken, adembenemend mooi (en freezing cold, dit was alweer effe geleden maar helemaal waard). Hierna zijn we nog naar een ander uitzichtspuntje gereden. Vervolgens zijn we de sea of sand opgereden om de Bromo te gaan beglimmen. Na een fikse klimtocht kwamen we aan bij de krater. We moesten wel even wennen aan de zwavelstank voordat we konden genieten van het uitzicht. Heel bijzonder om aan de rand van een krater te staan, je kon zelfs de magma horen pruttelen. Na heel wat foto’s zijn we door het zand naar beneden gestuift, waar onze gids minder blij mee was, zij was niet zo avontuurlijk. Na een heerlijk ontbijtje bij het hotel zijn we terug gegaan naar Malang. We zijn afgezet bij een zwembad, waar we de hele middag wilden zonnen. Helaas mochten we niet in de bikini en was er geen zon, maar regen… Gelukkig hebben we het kind in onszelf kunnen loslaten en zijn we 10 keer van de glijbaan geweest. Om ons weekendje goed af te sluiten zijn we gaan uiteten bij een superleuk aangekleed restaurantje, waar we in hutjes aten en de ober konden roepen met een stokje en trommeltje van bamboe. Toen we eindelijk naar de bus konden, was het eerst even spannend of we hem op tijd zouden vinnen (lees: veel te late taxi en een onoverzichtelijk busstation). Helaas hadden we nu minderfijne plaatsen, waardoor we dubbel geklapt in de stoel zaten, gevolg: nog minder uurtjes slaap in de bus. Toen de bus ons om half 5 dropte net buiten Semarang was de maat vol, maar hebben we moe als we waren een taxi gepakt naar de homestay voor nog een uurtje slaap. Daarna begon de hel op stage… Tot overmaat van ramp was de Indomaret nog dicht en bestond ons ontbijt uit een halve harde boterham en mariakoekjes met pasta. Toen we dachten dat de dag niet meer slechter kon worden viel de stroom uit en was er geen kraanwater meer, waardoor we moesten slapen in de hitte en onze eigen stank.
Omdat we het paradijselijke eiland zo erg missen, gaan we er komend weekend nog een keertje naartoe. We zijn er nu toch ;) We gaan zelfs een nachtje expeditie Robbinson nadoen, door te gaan overnachten op een onbewoond eiland! Maar hopen dat hier niet zo’n dikke spinnen zitten…
We zullen jullie weer eens lekker weer vermaken met onze avonturen. We zullen zoals gewoonlijk weer beginnen met onze stageavonturen. We zijn gewisseld van afdelingen, dus Lonneke en Marieke zitten nu op Alpha en Vera en Wendy op Etha. Ook mogen we weer een operatie aan ons lijstje toevoegen, namelijk een amputatie van een zwart geworden teen. Erg goor, maar interessant om te zien. We zullen de foto maar niet op de blog plaatsen, dus alleen op verzoek ;). Ook zijn Vera en Wendy een dagje mee geweest met de homecare van een verpleegkundige van Etha, die dit na haar nachtdienst nog even ging doen. We zijn bij enkele cliënten thuis geweest om te gore wonden te verzorgen. Super interessant om te zien hoe de thuiszorg hier er uit ziet. Ook hebben we nog snel een kijkje mogen nemen bij een Puskesmas, aankomende donderdag gaan we hier naar terug om een uitgebreider te kijken. Lonneke en Marieke zijn binnenkort ook aan de beurt voor de homecare. De komende weken gaan we een paar dagen meelopen op de ICU en de emergency room, hier zullen we zat heftige dingen tegen komen. We zijn al bijna klaar met onze leerdoelen en het einde is in zicht. Komende week gaan we nog een poster in de verpleegpost hangen over Decubitus en in de poli over Dengue Fever (bedankje aan Ray voor de hulp bij het vertalen).
In ons vorige blog hadden we verteld dat we naar de Bromo vulkaan zouden gaan vorig weekend. Dit hebben we helaas een weekje moeten verplaatsen, omdat Lonneke een Salmonella ei had gegeten op Karimunjawa. Dus hebben we dat weekend maar rustig aan gedaan. We zijn lekker gaan winkelen, zwemmen en hebben een massage gehad. We hebben ook nog even genoten van lekkere cocktails bij Sakapatat.
Afgelopen weekend was het dan eindelijk tijd voor ons langverwachte Bromo tripje. Donderdagavond hebben we de nachtbus richting Malang genomen. We hadden heerlijk veel beenruimte voorin, maar toen de karaoke muziek op 100 decibel aanging en de chauffeur dacht dat we drie rijbanen hadden (berm, weg, spookrijden) besefte we ons pas dat slapen er niet in ging zitten. We hadden ons lekker dik ingepakt, maar zelfs dit was niet bestand tegen de airco die op 16 graden stond… Eindelijk aangekomen konden we gelukkig al hotelkamers in, waardoor we ondanks de verbouwing in het hotel, nog wat uurtjes slaap in hebben kunnen halen. In Malang hebben we lekker de toerist uitgehangen en zijn we na wat kerk- en moskeebezoekjes beland bij een traditionele dans festival. We kwamen hier aan via de achteringang, maar vielen al direct op door onze blanke huid. Ondanks dat het poepie vol zat, belanden we binnen 10 minuten op de eerste rij van het VIP podium. Hier werden we volgestouwd met lekkernijen en werden er weer 100 telelenzen in ons gezicht geduwd. We hebben zelfs de krant gehaald. Het festival bestond uit een mix van traditionele dansen uit verschillende gebieden van Indonesië. Erg mooi en leuk om te zien! Daarna hebben we de eerste rij afbetaald met een hele fotoshoot met alle danseressen en de rest van het publiek en zijn we gouw weggesneakt. ’s Avonds hebben we lekker uitgegeten bij een iets te chique tent, waar we een krukje kregen voor onze tassen, de servetten op onze schoot werden gelegd en de Cola steeds werd ingeschonken. We voelden ons een beetje ongemakkelijk hoe wij daar zaten als een stel stinkende zwervers. De volgende dag werden we om 10 uur opgehaald om aan onze Bromo overnight tour te beginnen. We hadden een leuke gids die ons deze twee dagen meenam. Met een heerlijk busje reden we eerst naar de Singosari tempel, die midden in een woonwijk stond. Dit was wel even iets anders dan de Prambanan en Borobudur. Daarna reden we door naar de Sumberawan. De weg hierna toe was erg mooi. We liepen hier tussen de rijstvelden waar af en toe traditionele werkers voorbij kwamen. Tijdens onze wandeling kregen we de schrik van ons leven: een dikke spin van 20cm. Dit was wel even slikken, vooral toen we zagen dat er meer dan 5 zaten. Bij de tempel zelf werden we weer lastig gevallen door een journalist/fotograaf die na een kort interviewtje een fotoshoot van ons wilde houden. Weer een krantenartikel erbij… Daarna reden we door naar de grootste theeplantage van oost-java. Onderweg hiernaartoe werden zagen we dat de monsters van spinnen overal door het dorp heen boven de huizen hingen aan elektriciteitskabels. De theeplantage was leuk om een keer gezien te hebben. En de verse thee hebben we natuurlijk ook geproefd al was deze helaas iets te sterk. Daarna met mooi uitzicht door getuft naar Tosari village in de bergen. Daar kwamen aan in het mooiste hotel wat we tot nu toe hebben gehad: warme douche en lekkere bedden met warme dekens die we zeker nodig hadden in de kou van de bergen. Heerlijk om hier weer eens lekker onder te kruipen! Helaas was het nachtje maar van korte duur, want om drie uur moesten we paraat staan om de sunrise bij de Bromo vulkaan te gaan bekijken. Opgepropt in een Jeep in de stoet naar een berg bij de Bromo. Vanuit een uitzichtspunt hebben we de sunrise kunnen bekijken, adembenemend mooi (en freezing cold, dit was alweer effe geleden maar helemaal waard). Hierna zijn we nog naar een ander uitzichtspuntje gereden. Vervolgens zijn we de sea of sand opgereden om de Bromo te gaan beglimmen. Na een fikse klimtocht kwamen we aan bij de krater. We moesten wel even wennen aan de zwavelstank voordat we konden genieten van het uitzicht. Heel bijzonder om aan de rand van een krater te staan, je kon zelfs de magma horen pruttelen. Na heel wat foto’s zijn we door het zand naar beneden gestuift, waar onze gids minder blij mee was, zij was niet zo avontuurlijk. Na een heerlijk ontbijtje bij het hotel zijn we terug gegaan naar Malang. We zijn afgezet bij een zwembad, waar we de hele middag wilden zonnen. Helaas mochten we niet in de bikini en was er geen zon, maar regen… Gelukkig hebben we het kind in onszelf kunnen loslaten en zijn we 10 keer van de glijbaan geweest. Om ons weekendje goed af te sluiten zijn we gaan uiteten bij een superleuk aangekleed restaurantje, waar we in hutjes aten en de ober konden roepen met een stokje en trommeltje van bamboe. Toen we eindelijk naar de bus konden, was het eerst even spannend of we hem op tijd zouden vinnen (lees: veel te late taxi en een onoverzichtelijk busstation). Helaas hadden we nu minderfijne plaatsen, waardoor we dubbel geklapt in de stoel zaten, gevolg: nog minder uurtjes slaap in de bus. Toen de bus ons om half 5 dropte net buiten Semarang was de maat vol, maar hebben we moe als we waren een taxi gepakt naar de homestay voor nog een uurtje slaap. Daarna begon de hel op stage… Tot overmaat van ramp was de Indomaret nog dicht en bestond ons ontbijt uit een halve harde boterham en mariakoekjes met pasta. Toen we dachten dat de dag niet meer slechter kon worden viel de stroom uit en was er geen kraanwater meer, waardoor we moesten slapen in de hitte en onze eigen stank.
Omdat we het paradijselijke eiland zo erg missen, gaan we er komend weekend nog een keertje naartoe. We zijn er nu toch ;) We gaan zelfs een nachtje expeditie Robbinson nadoen, door te gaan overnachten op een onbewoond eiland! Maar hopen dat hier niet zo’n dikke spinnen zitten…
-
09 Juni 2015 - 15:50
Rinske Becks:
Echt superleuke verhalen!!
Nog veel plezier & succes allemaal!!!
X Rinske -
09 Juni 2015 - 17:37
Marike:
Geweldige verhalen,leuk om te lezen! wat een andere wereld,he! geniet ervan !
groetjes marike -
09 Juni 2015 - 17:45
Petra Steeghs:
Wat leuk om jullie verhalen weer te lezen, wat hebben jullie samen al veel gezien en meegemaakt.
Geniet op het onbewoonde eiland !
Groetjes !! -
09 Juni 2015 - 17:53
Fam. Geven:
Hallo dames
Van het ene avontuur in het andere het houdt maar niet op, maar het blijft prachtig om te lezen.
Gelukkig is iedereen weer fit en gaan jullie weer naar het droomeiland, hopelijk deze keer geen boot die stuk is. En eieren eten wacht daar nog maar 42 dagen mee want dan zijn jullie weer op Limburgs grondgebied. Veel plezier met Expeditie Robbinson. -
09 Juni 2015 - 18:57
Nelly Geven:
Viertal, jullie beleven van alles,maar maakt er ook een prachtig verhaal van, het lijkt wel het oerwoud waar vroeger de missionarissen naar toe werden gestuurd,wie weet misschien vier zusterkes voor de toekomst...........heel veel groetjes van ons uit De Rips opa - oma -
09 Juni 2015 - 23:25
Yvonne Veenhof:
Jullie maken meer mee dan andere mensen in heel leven. Leuk om jullie avonturen te lezen en de foto's te bekijken. En idd geniet ervan, nu ben je daar!
Heel veel groetjes uit Handel. -
09 Juni 2015 - 23:53
Christel Heijmans:
Mooi weer chicks! Echt respect dat jullie dit zo goed en overzichtelijk en vooral leuk om te lezen kunnen neerpennen, en ook volhouden! En trouwe bloggers zorgt dan natuurlijk vanzelf voor trouwe lezers ;) -
09 Juni 2015 - 23:53
Christel Heijmans:
Mooi weer chicks! Echt respect dat jullie dit zo goed en overzichtelijk en vooral leuk om te lezen kunnen neerpennen, en ook volhouden! En trouwe bloggers zorgt dan natuurlijk vanzelf voor trouwe lezers ;) -
10 Juni 2015 - 11:10
Laura Joosten:
Wat een mooi verhaal hebben jullie weer gestuurd.Volgens ons word dit de reis
van jullie leven. Al die mooie verhalen, laat ze bundelen bij thuis komst ,tot een
mooi boek. En je zult zien dat het goed in de verkoop ligt.
Einde stage is in zicht en dan nog een vacantie reis. Wij wensen jullie nog een
fijne tijd en wij kijken natuurlijk weer uit naar jullie volgende verhaal
Groeten van Opa en Oma uit Nederwetten. -
10 Juni 2015 - 12:31
René Killaars :
Weer zeer beeldend beschreven verslag. Wanneer komt jullie boek uit. Leuk dat we zo 'mee' kunnen reizen met jullie avonturen. -
13 Juni 2015 - 10:42
Anja:
Hallo Wendy en dames
Wat top dat jullie zoveel van een stukje Indonesië bekijken het lijkt me prachtig.
Mooi om bedient te worden door een lakei die cola voor je in schenkt, vier Maxima's op een rijtje.Ook de stage ziet er weer interessant en sappig uit wat dat betreft!!! Laat die souvenierts maar daar.
Heel veel succes weer, heel veel groetjes van de Willemsekes
van de zandhoek .En let goed op je zelf. -
13 Juni 2015 - 22:37
Marianne Van Den Biggelaar:
Hallo lieve Vera en de andere meiden,
Wat een ontzettende mooie en boeiende waargebeurde verhalen.
Wij kunnen ons er niks bij voorstellen, maar heftig is het wel.
Geniet nog even van het mooie land, voordat je het weet is het weer voorbij.
Heel veel groetjes vanuit Baarlo. -
14 Juni 2015 - 16:37
Henny Boekhoudt:
Hoi Marieke en mede reis/stagegenoten. Ik kan erg genieten van jullie mooie foto's en levendige verhalen. Fijn dat ik een stukje mee mag beleven.
Nog veel plezier en ervaringsmomenten, geniet met volle teugen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
