Yogyakarta, here we come

Deze week zijn we begonnen met onze laatste oriëntatieweek, dit keer op Alpha een interne afdeling. Naast de dagelijkse taken, hebben we nog een paar nieuwe dingen gezien. We hadden bijvoorbeeld onze eerste avonddienst, waarin we weer andere dingen hebben gezien zoals de persoonlijke verzorging. Wat ons weer opviel was dat er nauwelijks communicatie is tussen verpleegkundige en patiënt. Dit terwijl wij in Nederland alles te weten proberen te komen tijdens een wasbeurt. Dit blijft ons dus verbazen. De operatie van deze week was een appendectomie. We keken met grote ogen terwijl de chirurg het buikvlies met zijn handen openscheurde. Nadat de wond was dicht gehecht, mochten we nog even van dichtbij de appendix bewonderen.
Shocking thing of the week: het inbrengen van een urinekatheter. Het inbrengen van de katheter bij deze verpleegkundige ging ietsje anders dan in Nederland gebruikelijk is. De patiënt had ontlasting wat eerst afgeveegd moest worden. Dit werd vlug vlug gedaan met één doekje. Waardoor de sterielheid erg ver te zoeken was. Met dezelfde onsteriele poephandschoenen werd de katheter ingebracht. Wij stonden met open mond geshockeerd te kijken. Dit laten we geen tweede keer meer gebeuren! Erg schandalig hoe de verpleegkundige doorging met de dag alsof het de normaalste zaak van de wereld was.
Vanaf volgende week gaan we opsplitsen, de lootjes hebben bepaald wie met wie moet gaan overleven. Marieke zit opgescheept met Lonneke op etha en Vera met Wendy op alpha. Na een maand wisselen van afdeling.

Na vier dagen stage was het tijd voor Yogyakarta!!!! Finally!! De busreis zou 3 uur duren NOT. Dit werd met twee uur verlengd door het verkeer, no surprise. Vier blazen knapte bijna uit elkaar, dus speciaal voor de vier Nederlanders werd de bus aan de kant gezet. De gaten in de grond maakte ons dit keer niks uit. Aangekomen in ons leuke hotel (voor nog geen 5 euro per nacht) zijn we lekker op tijd het bed ingedoken.
Vrijdagochtend begonnen we met onze sightseeing tour in het Kraton, het paleis van de sultan, de sultan woont hier zelf ook nog. Het Kraton is niet helemaal onze smaak, lees kitsch, maar het was erg leuk om te zien. We zijn ook een kijkje gaan nemen bij het waterpaleis, een random local (oude man zonder tanden en vieze handen) leidde ons hier naartoe. Hij leek het leuk te vinden om ons in wonderbaarlijk goed Engels uitleg te geven over de gebouwen. We hebben hem dus omgedoopt tot onze personal tourguide en fotograaf van de dag. De plekken waar hij ons naartoe bracht hadden we zelf nooit kunnen vinden dus dit was erg fijn. Het waterpaleis was erg beschadigd door de vele aardbevingen, er was weinig meer van over. De ondergrondse moskee die hij ons ook liet zien had weinig geleden. Onze tour werd afgesloten bij het badhuis van de sultan. Hier keek hij van bovenaf naar zijn harem om een vrouw voor de nacht uit te kiezen. We hopen dat het zwembad niet meer wordt gebruikt, want er lagen veel algen in. De vogeltjesmarkt leek ons ook erg leuk, alleen bleken we bij aankomst bij het oude adres te zijn. Sinds 2006 ligt het 3 km verderop. Dankzij onze honderste “friend” kregen we een ander adresje om naartoe te gaan. Een artgallery van studenten. Onze “friend” maakte een goed deal voor ons, zodat we goedkoop met becaks naar de galerie konden. Hier hingen de mooiste batik schilderijen en na uitleg over de werkwijze konden we het niet laten om er ook eentje te kopen. Next stop, Malioboro. De bekendste straat van Yogyakarta, eindeloos veel souvenirwinkels en veel drukte. Rond etenstijd kwam een tropische bui met veel onweer en het hield niet meer op. We zaten opgesloten tussen de souvenirtjes en ondergelopen winkels. We hebben toch wat moed verzameld en zijn door de regen naar een leuk restaurantje gerend. Als een stel verzopen katjes kwamen we aan. Heerlijk gegeten en natuurlijk ook een biertje besteld. Dit bleek echter een fles van meer dan een halve liter te zijn. Hmm lekker, dit smaakt naar meer….
Even spullen droppen in het hotel en door naar de uitgaansstraat. In maar liefst één café zaten mensen, maar deze druppelde naar een uur ook weg. Wij hebben het toch erg gezellig gehad met een potje poolen.

Na een lichte Indonesische kater zijn we aan de dag begonnen. Dit keer zijn we naar de goede vogelmarkt gegaan. Wat we daar zagen staat op ons netvlies gebrand. In één kooi zaten wel 40 vogels, bij een slang leek het alsof hij 3 reeën op had, een bak met kuikentjes in alle kleuren van de regenboog, in de brandende zon stervende konijnen en zielige verhongerende kittens en puppy’s. Hier kregen we een brok in onze keel van. Vanuit de vogelmarkt wilden we naar Kota Gede. Dit de oude stad met Koninklijke graven. Een taxi nemen bleek echter onmogelijk te zijn, dus hebben we na veel onderhandelen toch maar de becak genomen. Na een erg lange rit, dropten ze ons bij een of andere zilverwinkel. KAK!! Dit was niet onze bedoeling. Helaas wilden ze echt niet meer verder fietsen en hebben we ze dom genoeg het volledige bedrag betaald. Daar zaten we dan, voor een zilverwinkeltje in de middle of nowhere. Geen een taxi nummer deed het. We besloten om naar een grotere weg te lopen in de hoop dat we een taxi zouden tegenkomen. Nope, hier ook niet. Nog maar een stukje verder, gelukkig was er een mannetje mee aan het opletten of er een taxi aankwam. Na een dik uur zoeken is het ons toch gelukt! Eindelijk konden we terug naar Yogyakarta, de bewoonde wereld! Na een taxirit van een halfuur, door het drukke verkeer van Yogya, zijn we een hapje gegeten. Met een volle buik zijn we weer de taxi ingestapt om op weg te gaan naar de Prambanan. WAUW!! Deze hindoeïstische tempels staan er al sinds het jaar 850. Je kunt wel nagaan hoeveel aardbevingen deze tempels hebben moeten doorstaan. Er lagen dan ook veel losse brokstukken. De tempels zelf zijn iedere keer goed gerenoveerd en zien er nog steeds prachtig uit! De zonsondergang was een extra cadeautje, ook al was het goed bewolkt.
Na het eten zijn we vol goede moed naar het Ramayana ballet gelopen. Een voorstelling van een Indonesisch liefdes met traditionele dans. Bij het kopen van de tickets ging het echter mis. Na een paar voordringers op hun nummer te hebben gezet en een halfuur te hebben gewacht, vertelden de mannetjes achter de balie dat er alleen nog maar dure VIP tickets waren. Dit terwijl een bewaker bij een andere balie gewoon nog goedkope tickets aan het uitdelen was. Dit zorgde uiteraard voor de nodige frustratie. De dure tickets hebben we niet betaald, dus zijn we foto’s gaan maken van de mooi verlichtte Prambanan. Teruglopend op zoek naar een taxi, kwam dezelfde ticketman weer naar ons toe. Blijkbaar hadden ze nu wel weer de goedkope tickets. Beetje jammer, want de voorstelling was al een halfuur bezig. We hebben de tickets nog goedkoper proberen te krijgen, maar dit weigerden ze. Weer licht geïrriteerd, want we wilden natuurlijk niet een halve voorstelling zien. Toch een taxi zoeken dan maar en vroeg naar bed. Deze nacht was erg kort, want zondag hadden we een sunrisetour naar de Borobudur. Om 3.30 uur werden we opgehaald om richting de Borobudur te gaan. Het was erg vroeg, maar dit was het helemaal waard! Alweer WAUW!!! Wat een grote en prachtige tempel. Op een mooi plekje hebben we de zonsopkomst kunnen bekijken, wel jammer dat het een beetje bewolkt was. Vervolgens hebben we samen met onze gids de Borobudur bekeken en heeft hij ons van alles verteld. De Borobudur is een van de grootste boeddhistisch tempels waar jaarlijks vele boeddhistische monniken naartoe trekken. Na genoten te hebben van alle prachtige momenten, gingen we op de terugreis nog even langs de mendut tempel. In deze boeddhistische tempel waren drie grote beelden van Boeddha te zien.

Weer terug in Yogyakarta hebben we nog even rustig gegeten om vervolgens om 14.00 uur weer aan de terugreis te beginnen. Deze terugreis duurde gelukkig wat minder lang en hebben kunnen genieten van de mooie Indonesische natuur. Kortom: een zeer geslaagd weekend!!

Tot de volgende keer!

PS: aangezien we maar 150 foto’s op deze blog kunnen zetten en we er miljoenen hebben, zullen we vanaf nu minder foto’s erop zetten. Voor meer foto’s, zie onze facebookpagina’s.